30. pasartea

J.J. Lasak Savinelli pipa italiarretan erretzen zuen batez ere. Arratsaldea ahitzear, inguratzen zituen Capstan gozoaren kea mingots bilakatzen zen hoztutakoan, isilune gero eta luzeagoak betetzeko esaten zituzten hitz bakanei gertatzen zitzaien bezala.

Belarriak arretaz jasotzen zituen argitzalean zabaltzen ziren soinu ordura arte oharkabeak: besaulkian posturaz aldatzerakoan larruari zerion kexa, edo, noizbehinka, urrunetik zetozkien hots etxetiarren oihartzuna.

 Iñaki Abaituak “beraz, nire fijazioa orala litzateke” txantxetan komentatzen duenean, “ziur asko, bai” erantzuten dio J.J. Lasak, pentsakor eta serio, diagnostiko bat egiten ari balitz bezala.

Euskaldunen genitalitate eragotziaz mintzatuko zen gero, eta horren ondorio izan daitekeen oralidadeaz.

—Beharbada, hor datza euskaldunok jateko dugun zaletasun neurriz gainekoaren esplikazioa. Sabela emakume haurdunaren neurrira gizentzea lortzen dugun arte. Libreki espekulatuz, trabestismo era ezkutuko baten adierazgarri litzateke.

Hain zuzen ere, pontxo berdez jantziak esplikatzen zuena:

—Bueno, yo lo he debido de leer en alguna parte, y seguramente es pura especulación —esan zuen norbait iraintzeko beldurrez—. Alguien, no sé quien, decía que el hombre vasco se refugia en la sociedad huyendo de la mujer pero, precisamente para, poniéndose el delantal, asumir roles que son tradicionalmente femeninos.

Zigarro bat pizteko denbora hartzen du, eta bitartean inork ez dio isilunea ebakitzen. Badaki guztien interesa hartu duela.

—Una forma peculiar de travestismo que estaría en relación con una sexualidad cuando menos peculiar.

Berriro ere algarak.

—No me digas que no lo sabías.

—No lo sabía, de verdad.